йыгылыме

йыгылыме

1. прич. от йыгылаш

2. в знач. сущ. расспросы, надоедание

Нунын (йоча-влакын) йодышышт, тӱрлым йыгылымышт Н. А. Петровым йыгыжтарен огыл, куандарен веле. [/i]М. Сергеев.[/i] Вопросы детей, разные расспросы не надоедали Н. А. Петрову, а только радовали.